Italië: Sardinië en Sicilië

Nu is Italië al een groot land, maar in de Middellandse zee liggen ook nog twee hele grote eilanden; Sardinië en Sicilië. Samen groter dan Nederland (41.543 km²). Sardinie meet 24.090 km² en Sicilie 25.711 km². Maar samen herbergen ze slechts een derde van de Nederlandse bevolking. Vooral Sardinië is dunbevolkt met slechts 69 inwoners per km². Ter vergelijking, Sicilie heeft er 198 en Nederland zelfs 408 per km². Verder houden alle vergelijkingen op en zijn het landen op zich binnen Italië. Beiden bergachtig met mooie kusten en stranden. Ook liggen rond beide eilanden nog kleinere eilandengroepen, vaak behorend tot mariene natuurreservaten. De meeste eilandjes zijn wel bewoond, maar er zijn ook onbewoonde exemplaren bij. Kortom, prima toeven per zeilboot!

SARDINIË

		We kwamen aan halverwege de westkust, in de baai van Oristani. Een grote baai met een groot natuurgebied, Sinis Peninsula. Het landschap is vlak met grote zoutmeren met flamingo's en in het achterland zijn er rijstvelden.
				Een stukje noordelijker langs de westkust is meer bergachtig dan de baai van Oristani. De grootste plaats hier is Alghero met een mooie kerktoren.
En wanneer je maar geduldig genoeg wacht op de juiste plaats bij het vallen van de schemering, loop je de kand een everzwijn langs te zien drentelen. Het is wel zaak je niet te bewegen, want everzwijnen kunnen heel slecht zien en kunnen een mens alleen onderscheiden wanneer hij zich beweegt. Rechts zijn te zien: een everzwijn, een everzwijnspotter en een everzwijn dat een everzwijnspotter spot...
						Aan de noordkust kan het erg hard waaien. Je ziet het aan de bomen en in de rotsen kun je heel bijzondere erosie patronen zien.
			Aan de noordoost zijde van Sardinië ligt de Maddalena archipel, ook een natuurgebied. De eilanden zijn van roze graniet, de stranden maagdelijk wit, het water hardblauw en de dennenbossen intens groen. De eilanden zijn, hoewel erg druk, ook erg de moeite waard.
				De westkust is ook rotsachtig, waarbij kalksteen- en granieten bergen elkaar afwisselen. Op sommige eilandjes langs de kust groeien alleen maar cactussen. Op andere groeit helemaal niets, deze zijn bedekt met een laag vogelpoep wat eruit ziet als een laagje poedersuiker.

SICILIË

		Vanuit Sardinië is het 165 mijl varen naar Sicilië. We doen er 30 uur over om aan te komen voor een klein eiland voor de kust van Sicilië, Favignana. In het gelijknamige hoofdstadje staat de oude tonijnfabriek, waar momenteel een museum in gevestigd is. Namens ons tonijnmonster Kobus vereren we het museum natuurlijk met een bezoek.
							In de visserijhaven van Sciacca wemelt het van de zwerfkatten, die overigens door de locale bevolking goed verzorgd worden.
Vanaf het water zien de kuststadjes er romantisch uit, zoals rechts hiervan Sciacca.
Nabij Agrigento ligt de vallei van de tempels. Uit de Griekse oudheid (circa 2500 jaar geleden) zijn enkele exemplaren geheel of gedeeltelijk over gebleven. Daarnaast hele velden met oude stenen en de onvermijdelijke (nep?) archeoloog...
							Vlakbij Piazza Armeria zijn de mozaiekvloeren van een romeinse villa (ruim 2000 jaar oud) bewaard gebleven. Samengesteld uit miljoenen tegeltjes van 1x1 cm, erg indrukwekkend.
Het landschap van Sicilië is erg spectaculair, een soort heuvelachtig maanlandschap waarin keurige olijf- en vruchtenboomgaarden afsteken. Hier en daar tref je een schaaps- en/of geitenkudde